Dag 72 Duras - La Reole

Duras, 14 augustus
Weer: zon, 28 graden
Afstand: 25 km
afstand te fietsen: 0 km
Camping:-
Eten:

Duras – la Réole (>), 20e etappe

Het is nog donker als we om half zeven vertrekken voor onze laatste tocht, richting La Réole. Zonder navigatie zouden we de markeringen bijna nog niet kunnen zien. Maar met een halfuurtje wordt het beter, en zien we van afstand “ons” chateau liggen. Mooi gezicht, in het licht van de opkomende zon. Het is behoorlijk fris maar door de zon worden we zo weer opgewarmd, want er is geen wolkje aan de lucht. Al met al is het de afgelopen drie en halve week natuurlijk schitterend weer geweest. We hebben welgeteld twee keer een paar uurtjes met de paraplu op gelopen, en dat was het. Wel heeft het ’s nachts een paar keer flink geonweerd, maar dat friste de boel wel weer even lekker op.
Het valt ons op dat we nu hele stukken passeren zonder wijnvelden. In plaats daarvan weer volop zonnebloemen, die er, wat ons betreft, weer treurig bijstaan. We proberen ze nog weer even op te peppen, maar het lijkt tevergeefs, we krijgen er geen leven meer in.
We kopen een lekker broodje bij een plaatselijk bakkertje en zitten even op een bankje uit te rusten. Als we verder lopen, valt het ons op dat het landschap vlakker wordt. Hier nog even een paar steile bultjes te overwinnen, maar dan zal het de komende etappes wat gemakkelijker gaan, zo lijkt het. Nu ja, we zullen het zien als we de route een volgende vakantie weer oppakken in La Réole.
In het stadje aangekomen, zie we een man lopen met twee paarden en twee honden. We komen met hem aan de praat en hij vraagt waar we vandaan komen. Hij is onder de indruk en wenst ons een goede reis toe. Inmiddels zijn we bij de auto aangekomen en zoeken we het stadhuis voor een stempel in ons boekje. We zoeken ons een weg door de eenrichtingstraatjes van La Réole, en dan op naar de camping om de caravan te halen. Nog even het truckje met de slagboom en de code voordat we beginnen aan het eerste stuk van onze terugreis. We willen ergens boven Chateauroux overnachten, anders wordt de reis morgen te lang.
Na ruim 400 km vinden we een campinkje in Vatan, direct aan de autobaan. We kunnen er prima overnachten, evenals vele anderen die voor 1 nachtje willen blijven.
We kunnen ons pelgrimverhaal kwijt aan een buurvrouw en dan zitten we nog een poosje genoeglijk buiten.
En dan de terugweg over de A20, A71 richting Parijs. Daarna verder door België en dan het laatste stuk naar huis. We moeten er weer een jaar tegen aan, maar verheugen ons nu al op het vervolg van onze pelgrimstocht: over de Pyreneeën, tot aan Pamplona…
Tot volgend jaar.