Dag 78 Mont de Marsan - Hagetmau
Blijf op de hoogte en volg Wim en Alda
21 September 2014 | Frankrijk, Hagetmau
Mont de Marsan - Hagetmau 26 juli 2014
Afstand 38 km(160,3)
Weer eerst mistig, later zon, 30° C
Slapen refuge in Hagetmau, € 11,-
Eten aardappelblokjes met gemengde groente en vissticks,
toetje na
Om zes uur horen we Agatha rondscharrelen en besluiten we ook op te staan. Charlie volgt al snel. Na het ontbijt vertrekken wij als eersten, nagezwaaid door onze pelgrimvrienden. Charlie hoopt ook tot Hagetnau te lopen, dus misschien treffen we hem vanavond nog. Bij de bakker kopen we wat brood en even later stopt een Fransman bij ons, gewapend met kaart voorzien van gele lijnen van de pelgrimroute. Hij denkt dat we niet goed lopen en wil ons wel naar de route brengen met zijn auto. Nou, lief aangeboden, maar dat doen we dus niet. Onze navigatie vindt dat het goed gaat en daar houden we het dan maar op. Een eind verder wijst iemand ons een binnendoor weg, zodat we een drukke verkeersweg kunnen vermijden. Iedereen schijnt met ons mee te leven, en dat is erg prettig. We bezoeken een kerk in St. Sever, drinken er wat en gaan dan op voor de laatste 15 kmdie, zoals gewoonlijk, wel weer de langste en heetste zullen worden. Hijgend en puffend beklimmen we Horsarrieu en laten ons op het eerste beste bankje
vallen, in de schaduw op een grasveldje. De overbuurvrouw doet meteen het hek op slotmet een dikke ketting ervoor, en een bordje " prive". Hier geen vriendelijk woord. Men is hier die zwetende, altijd dorsthebbende pelgrims, die altijd om koud water komen zeuren en misschien wel gebruik willen maken van het toilet, meer dan zat.. Zo, misschien wat overdreven ons eigen verhaal fabricerend, verlaten we het stadje. Op naar Hagetmau, het einddoel van vandaag. De camping blijkt vol te zijn, dus we lopen door naar de refuge, aan de andere kant van het stadje. Gewapend met code komen we binnen, waar we welkom worden geheten door Gill, een Fransman, die de kamerindeling al heeft gemaakt en voor ons een privé-kamer in gedachten heeft. Of dat zo blijft? Afwachten maar. We doen ons wasje en rusten wat voordat Charlie verschijnt, die zijn kamer gaat delen met Gill. Nu blijken we
kompleet te zijn en ieder doet zijn boodschappen voor het avondeten.
Later zitten we gezamenlijk buiten terwijl Gill belangrijke tips geeft over St Jean Pied de Port en de camino, die hij al vaker in gedeelten heeft gelopen. Best handig, zo’n erva-ren pelgrim. De bedden zijn erg zacht, dus we slapen niet al te best wanneer we tegen tienen de kamer opzoeken.
Afstand 38 km(160,3)
Weer eerst mistig, later zon, 30° C
Slapen refuge in Hagetmau, € 11,-
Eten aardappelblokjes met gemengde groente en vissticks,
toetje na
Om zes uur horen we Agatha rondscharrelen en besluiten we ook op te staan. Charlie volgt al snel. Na het ontbijt vertrekken wij als eersten, nagezwaaid door onze pelgrimvrienden. Charlie hoopt ook tot Hagetnau te lopen, dus misschien treffen we hem vanavond nog. Bij de bakker kopen we wat brood en even later stopt een Fransman bij ons, gewapend met kaart voorzien van gele lijnen van de pelgrimroute. Hij denkt dat we niet goed lopen en wil ons wel naar de route brengen met zijn auto. Nou, lief aangeboden, maar dat doen we dus niet. Onze navigatie vindt dat het goed gaat en daar houden we het dan maar op. Een eind verder wijst iemand ons een binnendoor weg, zodat we een drukke verkeersweg kunnen vermijden. Iedereen schijnt met ons mee te leven, en dat is erg prettig. We bezoeken een kerk in St. Sever, drinken er wat en gaan dan op voor de laatste 15 kmdie, zoals gewoonlijk, wel weer de langste en heetste zullen worden. Hijgend en puffend beklimmen we Horsarrieu en laten ons op het eerste beste bankje
vallen, in de schaduw op een grasveldje. De overbuurvrouw doet meteen het hek op slotmet een dikke ketting ervoor, en een bordje " prive". Hier geen vriendelijk woord. Men is hier die zwetende, altijd dorsthebbende pelgrims, die altijd om koud water komen zeuren en misschien wel gebruik willen maken van het toilet, meer dan zat.. Zo, misschien wat overdreven ons eigen verhaal fabricerend, verlaten we het stadje. Op naar Hagetmau, het einddoel van vandaag. De camping blijkt vol te zijn, dus we lopen door naar de refuge, aan de andere kant van het stadje. Gewapend met code komen we binnen, waar we welkom worden geheten door Gill, een Fransman, die de kamerindeling al heeft gemaakt en voor ons een privé-kamer in gedachten heeft. Of dat zo blijft? Afwachten maar. We doen ons wasje en rusten wat voordat Charlie verschijnt, die zijn kamer gaat delen met Gill. Nu blijken we
kompleet te zijn en ieder doet zijn boodschappen voor het avondeten.
Later zitten we gezamenlijk buiten terwijl Gill belangrijke tips geeft over St Jean Pied de Port en de camino, die hij al vaker in gedeelten heeft gelopen. Best handig, zo’n erva-ren pelgrim. De bedden zijn erg zacht, dus we slapen niet al te best wanneer we tegen tienen de kamer opzoeken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
