Dag 87 Estella - Sansol

Estella – Sansol, 4 augustus

Afstand 30 km (418,5)
Weer zonnig en warm, 30 ° C
Slapen Herberg Alberque prive Arcadi y Nines € 20,-
Eten pelgrimsmenu: salade / macaronie; patat met
gehaktballetjes, ijs / rijstpudding; wijn; koffie na

Vanmorgen zijn we weer om zeven uur vertrokken, nadat we eerst een vreselijk droog stuk stokbrood naar binnen hebben gewerkt. Waarschijnlijk zullen we deze camping niet weer bezoeken, en daar zijn we niet rouwig om. De laatste feestgangers komen ons tegemoet en zo te zien gaan ook zij geen gemakkelijke dag tegemoet. De eerste pelgrims die we zien is het echtpaar uit Canada dat heeft geslapen in een luxe herberg en er uitgeslapen uitziet. De begroeting is allerhartelijkst en als vrienden gaan we uiteen en vervolgen ieder onze weg. We kopen een brood en koeken voor onderweg want er schijnen eenzame stukken in te zitten, zo vermeldt de gids. Net buiten Estella staat een wijnfabriek en daar zijn twee kraantjes aan de muur beves-
tigd: uit de ene tap je water en uit de andere wijn! Nou, daar zijn niet veel pelgrims vies van, dat kun je begrijpen. Het is een hele attractie.
We gaan heuvelopwaarts en de route splitst zich. Wij kiezen voor het iets lagere stuk, waarvan de wegen wat gemakkelijker begaanbaar voor onze wheely. Het uitzicht is schitterend en het paadje lekker in de schaduw. He, wat genieten wij toch. We komen in een dorpje en drinken lekkere cappuccino in een cafeetje. We komen in gesprek met een Frans echtpaar dat we al enkele keren eerder hebben getroffen. We gaan verder en besluiten in Los Arcos te bekijken of we nog een stuk bij aan de etappe zullen knopen, omdat we morgen een zware tocht verwachten. Onderweg weer veel pelgrims van veel nationaliteiten, en iedereen groet elkaar, zwaait of is in voor een praatje. Het " bon camino" klinkt tientallen keren op een dag. In Los Arcos aangekomen lunchen we met lekkere broodjes en perziken en drinken en voelen ons nog prima. We besluiten naar het volgende dorpje te lopen, zo'n zeven km verderop. En zo komen we aan in Sansol, waar geen camping is. We vinden een plekje in een mooie herberg met een fijn binnenplaatsje en een lekker badje voor pelgrimvoeten. Er speelt een leuk muziekje en we wanen ons weer even in hogere sferen. Als de nacht ons nu niet weer snurkers of tandenknarsers brengt zou dit zomaar de ideale over-nachtingsplek kunnen zijn. Afwachten dus en vooral genieten van wat dit idyllische plekje ons biedt. Het wordt voller en voller in de herberg, en ook de bovenplaatsen van de stapelbedden zijn nu bezet. Volle bak dus. We eten werkelijk verrukkelijk, en de kok verontschuldigt zich dat hij de vanillesaus bij het rijstdessert is vergeten. Peanuts! Het enige minpuntje is dat de (volgens ons) eigenaar en zijn bedrijfsleider het aanpappen met een Koreaansepelgrim en ze behoorlijk aangeschoten op het terras zitten en daarna ook nog wegrijden in de auto, ongehoord.
Om kwart over negen gaan we naar bed en we zijn verbaasd dat voor half tien alle pelgrims hun bed hebben opgezocht. En eerlijk is eerlijk: het gesnurk valt vannacht reuze mee.