Dag 71 St. Foy la Grande - Duras

Duras, 13 augustus
Weer: zon, 28 graden
Afstand: 22,5 km
afstand te fietsen: 23,5 km
Camping: Municipal camping Chateau de Duras, € 0,-
Eten: gebakken aardappels met slabonen en worst, rijsttoetje na

St. Foy la Grande – Duras, (>), 19e etappe

Hoewel de etappe van vandaag niet zo lang is, vertrekken we toch vroeg, zoals altijd. Onze kampeerplek is nl. vanaf 12.00 uur gereserveerd door iemand anders, dus we willen graag op tijd terug zijn. Het wordt echt een wijnstreeketappe. Elk stukje grond op deze heuvels is bebouwd met wijnstokken. Het is een mooi gezicht hoe de al redelijke trossen aan de ranken hangen. De boeren zijn druk in de weer met sproeien. Als we thee zitten te drinken, op de leuning van een brug, stopt er een met zijn tractor, wenst ons “bon appetit” en biedt ons iets aan wat we niet begrijpen. Het had wel iets met “vin rouge” te maken, maar het is pas half negen, dus we gaan er maar niet verder op in. Nadat hij ons een goede reis heeft toegewenst, vervolgt hij zijn weg. Wij volgen langzamer en beginnen, met het oog op het toch wel naderende einde van deze schitterende reis, wat te mediteren. Misschien moeten we hier een stuk grond kopen en gaan emigreren naar Frankrijk? Wie zouden we mee willen nemen en wat zouden we kunnen missen? Nee, toch maar niet, er gaat niets boven onze vertrouwde omgeving, hoewel we dat best voor een paar weken willen ruilen voor deze geweldige tocht.
Ongemerkt komen we in de buurt van Duras, en zien van verre het oude kasteel in volle glorie liggen. Als we de auto hebben gevonden, nemen we nog even een kijkje bij onze toekomstige camping. Het blijkt dat we moeten bellen naar een aangegeven nummer voor het openen van de slagboom.
We halen eerst de caravan op uit St. Foy la Grande en dan klaren we deze klus. Alda belt met de franse meneer Nicolas, en krijgt zonder problemen de code van de slagboom. Haar franse zelfvertrouwen gaat hierdoor met sprongen vooruit, zoals begrijpelijk!
Het is een prachtig gemeentecampinkje, aan de voet van het oude kasteel. Hoewel we wat bedenkingen hebben bij het toiletgebouwtje blijkt een en ander mee te vallen. Alleen het water van de douche is sneller dan het afvoerputje, dus halverwege het douchen dient een korte pauze ingelast te worden. Als je het maar even weet is er niets aan de hand.
Wim doet zijn laatste ritje per fiets, en hoewel hem een 20 km durende afdaling is gegund, zit dat er ook vandaag helaas niet in.
We gaan de stad in, op zoek naar de Marie, om een stempel te bemachtigen. We vinden het bureau in een zijvleugel van de Chateau. Ze hadden ons niet verwacht, o nee, we banen ons een weg door een donkere gang, de trap op. Maar de ontvangst is allerhartelijkst, en men is erg belangstellend naar onze tocht. Grappig, toch?
Terug op de camping eten we heerlijk en als het donker wordt fotograferen we het verlichte kasteel. We zitten op een schitterende locatie, zeg! Om een of andere reden hoeven we niet te betalen: de campingbaas komt een paar keer langs met zijn auto, zwaait vriendelijk, maar gaat ons voorbij met zijn lijstje. Nou ja, dat is een goedkoop overnachtinkje. We zetten vast alles klaar voor ons laatste tochtje en gaan daarna naar bed.