Dag 84 Espinal - Pamplona

Espinal – Pamplona, 1 augustus

Weer zonnig, met af en toe wolken, 32 ° C
Afstand 35,5 km (337)
Slapen camping Ezcaba, € 18,50
Eten macaronieschelpjes met saus, toetje na

Net zoals het leven van een pelgrim, kent de route naar Pamplona z'n ups en downs. Want hoewel we vandaag hadden gehoopt op een vlak terrein, is het maar even of we trekken de heuvels in, over rotsachtige grond, op en neer. Van links en rechts komen mede-wandelaars uit de huizen, maar de meesten hebben de Pyreneeën nog in hun lijf, want ze ogen nog niet erg fit. Het mag gezegd: we hebben geen nadelige gevolgen ondervonden van de heftige route van gisteren en voelen ons oké. We willen proberen vandaag tot Pamplona te lopen, omdat daar net buiten de stad een camping is. De weg leidt ons op een gegeven moment steil omhoog, wat vooral bij Wim het zweet van zijn voorhoofd doet stromen. Boven aangekomen zijn we toe aan een lekkere beker thee met een grote chocoladekoek. Wat schetst onze verbazing: daar komt Charlie de oek omzeilen, kompleet met bandana. De begroeting is allerhartelijkst, en ook hij is van plan vanavond in Pamplona te overnachten. Omdat de weg nog lang is, besluiten we een stuk langs de grote weg te lopen, om wat kilometers te maken. Tegen half een vinden we een leuke herberg waar we meerdere pelgrims treffen en waar iedereen zijn eigen brood op mag eten. We raken in gesprek met twee Italianen en de ene vraagt waar wij zijn gestart met onze tocht. In Nederland. Nee, hij bedoelt: waar we zijn begonnen met lopen. Ja, precies: we komen lopend vanuit Nederland! Hij is diep onder de indruk. Zij zijn twee dagen geleden in St. Jean Pied de Port gestart, en zien er afgemat uit. Bovendien heeft zijn maat hele grote blaren die hij aan het verzorgen is. Als het in de verte dondert kijkt hij hoopvol naar de lucht en zegt dat het gaat regenen met de verwachting dat ze nog niet verder kunnen. Wij trekken echter wel verder en nu volgt het warmste deel van de route. We naderen Pamplona maar moeten nog ongeveer 3.5 km van de route af om bij de camping te komen. Heel verhit bereiken we deze tegen half vier. We vinden een mooi plekje met een bank en zijn dik tevreden. Er is een zwembad waar we even gebruik maken van een paar lekkere ligstoelen en vin-den het leven weer een stuk aangenamer.
We eten macaronieschelpjes en allebei twee toetjes en het smaakt erg goed. Maar er dreigen alweer donkere wolken aan de horizon en in de verte begint het te rommelen. En terwijl wij koffiedrinken onder de overkapping van het toiletgebouw barst de onweersbui los boven ons hoofd. Gelukkig zitten wij lekker droog...